Video teknolojisi evde sinema filmi seyretme amacıyla geliştirildi. 1976 yılında Sony firması
Betamovie sistemini geliştirirken, JVC ise VHS sistemini geliştirdi. İki sistem de manyetik bant
üzerine görüntüyü kayıt edebiliyor ve okuyabiliyordu. İlk zamanlar ev kullanıcıları için sadece
okuyucular piyasaya sürülse de daha sonraları kaydediciler de hızla yayıldı. Bu sayede
televizyondan bir filmi izlerken başka bir kanalı da kaydetmek mümkün oldu. Daha sonra
bu tip kasetler kullanan kameralar geliştirildi ve ev kullanıcıları artık kendi görüntülerini
kaydedip seyredebilir duruma geldi.
VHS (Video Home System)
Video Home System, ya da kısa adıyla VHS, JVC tarafından geliştirilip Eylül 1976
tarihinde Asya ve Avrupa'da piyasaya sürülen video kayıt formatıdır. ABD'de 1977
yılında piyasaya sürülmüştür. İlk olarak The Young Teacher filmi, son olarak da
2006 yılında Şiddetin Tarihçesi filmi Kuzey Amerika marketlerinde bu formatta
yayınlanmıştır. VHS, 80'li yıllarda Betamax ve Video2000 formatları ile girdiği
rekabetten galip ayrılmıştır. Bu sistem daha da geliştirilerek 1987 yılında
Super-VHS (S-VHS) adıyla piyasaya sürülmüştür. Video kameralar için ise; daha
küçük boyutlara sahip VHS-C kasetleri üretiliştir.
VHS yani Türkçe olarak Ev Video Sistemi esas amaç olarak insanların sinema yerine
evde sinema filmi izlemelerini sağlamaktı. Sadece bir video göstericinin monitör
veya televizyon alıcısına bağlanarak film göstermesi ev sineması fikrini yaygınlaştırdı.
Bir süre sonra bütün filmlerin VHS kasetleri üretilmeye ve satılmaya başlandı.
Bu sistem yaygınlaşınca belgesel, eğitim, çizgi film ve evde spor yapmayı
öğreten eğitici her türlü görüntü de satılmaya başlandı. Maliyeti ucuz ve
izleyici kitlesi fazlaydı.
VHS sisteminde ilk üretilen manyetik bant, Matsushita
tarafından geliştirilen 1/2inc yaklaşık 1.27cm genişliğindeydi ve bir video teyp kaseti
şeklindeydi. Bu manyetik banda 3mhz dikey ve 220 yatay tarama çizgisi çözünürlüğünde
görüntü kaydedilebiliyordu. Görüntüyü okuyan kafa "Helican Scan System"
denilen, dönen 2 veya sonradan geliştirildiği gibi 4 manyetik göz tarafından okunuyordu.
VHS sistemde parlaklık ve renkler tek bir sinyalde analog
olarak kayıt edilmektedir. Manyetik bantlar 20 veya 30 dakikalık görüntüyü kaydedebiliyordu.
Daha sonra 60, 90 ve 120 dakikalık bantlar da üretildi.
Bir süre sonra evde hem okuyucu hem de kayıt edici teypler üretildi. Bu sayede televizyon
programlarını kayıt etmek mümkün oldu. Hemen aynı zamanda VHS kaset kullanan
kameralar üretilerek, insanların kendi görüntülerini kaydetmeleri ve seyretmeleri mümkün oldu.
Kasetin büyüklüğü arşiv, taşınabilirlik, kamera ve okuyucu - kaydedici
mekanizmasının çok yer kaplamasına neden oluyordu.
VHS sisteminin geliştirilmesi ve (S-VHS) Süper VHS
üretimi sırasında manyetik kasetin de boyutu küçüldü. S-VHS kasetlerin VHS teypler
tarafından okunabilmesi de bir adaptör sayesinde sağlandı.
S-VHS (Super VHS)
S-VHS Sistemi standart VHS kayıtlarının düşük video kalitesinden dolayı aldığı
eleştirilere karşılık olarak olmuştur. S-VHS tamamıyla değişik bir sistemdir.
S-VHS sistemin çözünürlüğü 400 yatay çizgidir ve bu profesyonel sayılabilecek
bir tekniktir.
S-VHS sistemde, VHS sistem gibi tek bir sinyalde kayıt yapılmaz, parlaklık
ve renkler ayrı ayrı kaydedilmektedir. Böylece okuyucu cihazlar daha geniş bir
bantta kayıt ve oynatma yapabilir. Normal bir S-VHS okuyucuda çok daha yüksek
kalitede görüntü izlenir. Sinyal çıkışı özel bir S-video bağlantısı ile
gerçekleşir aynı zamanda bu bağlantı parlaklık ve renk sinyallerini ayrı ayrı
tutar. Sonuçta VHS’nin üretebileceğinden çok temiz yüksek çözülümlü resim elde
edilir.
S-VHS daha çok ticari veya eğitim kurumlarınca kullanılır, bir S-VHS kayıt
cihazıyla video kayıtlarını 400 çizgide yapılabilir ve daha sonrada S-VHS
düzenleme cihazlarıyla düzenlemesini yaparlar. Teknik bu düzenlemenin çok iyi
bir sinyalle yapılabilmesine olanak sağlar, dolayısıyla işlemler süresince bir
çok kopyalar yapılsa dahi son netice yinede yayımlanan televizyon kalitesinden
çok daha yüksektir. Eğer standart
VHS kullanılmış ise son netice fark edilebilir
zayıflıkta oluşur. S-VHS çok nadiren evlerde kullanılır. S-VHS olarak
kiralanabilecek filmler bulamazsınız. Aynı zamanda gerekli özel S-VHS
teyplerinde şayet kayıt yaparsanız, çoğu standart
VHS teypler bunları göstermezler.
1982 yılında Sony ve JVC firmaları ilk manyetik banda kayıt yapan elektronik kameraları
piyasaya sürdüler. Bu kameralara Camera Recorder veya kısaca Camcorder ismi verildi.
Elektronik kameraların en büyük özelliği siyah-beyaz veya renkli vizörleri oldu. 1 Haziran
1982 tarihinde JVC kaset sisteminde bir değişiklik yaparak mini kasetlere kayıt yapabilen
bir sistem geliştirdi. Bu sisteme C-VHS denildi.
Kaset, Okuyucu ve kaydedici maliyeti yüksektir. Bu nedenlerle hiçbir zaman ev kullanıcıları
tarafından kabul görmüş bir sistem olamamıştır.Görüntü kalitesi film teknolojisine, vcd ve
dvd teknolojisine göre çok düşük olduğu için halen kullanılsa bile eski önemini kaybetmektedir.
BETAMAX
1976 yılında Sony firması tarafından manyetik banda kayıt yapan bir kamera,
okuyucu ve kaydedici sistem geliştirildi. Bu sisteme Betamovie denildi.
Betamovie sisteminin kasetinin biraz daha küçük olması dışında VHS sistemden pek
farkı yoktu. Görüntü ve parlaklık sinyali aynı sinyal üzerine kaydediliyordu.
Manyetik banda betamax denildi. Betamax kasetler halen aynı büyüklükte
kullanılmaktadır. İlk üretilen kasetler 20 ve 30 dakikalıktı. Günümüzde 40
dakikalık kasetler de bulunmaktadır.
